Stimuleren: Niet weten, en niet kunnen leidt tot niet durven en niet willen.
Niet genoeg geleerd in de training.
Ik keek er erg naar uit, nu eens niet als trainer maar als deelnemer een training bij te wonen.
Er werd een training georganiseerd om een computerprogramma te leren gebruiken, dat zou helpen ons werk efficiënter in te richten en ook nog eens zou bijdragen aan een verbeterde effectiviteit.
Een enthousiaste docent stelde zich aan ons kleine groepje van 5 mensen voor. Het kostte ons een een hele dag van ons drukke bestaan (3 uurtjes reistijd heen en terug), maar we hadden er allemaal zin in.
Prachtige presentatie, enthousiaste uitleg, mooie afbeeldingen lekkere koffie, veel gezien, mooi naslagwerk.
Maar, ….. zo blijkt nu enkele weken later: kennelijk veel te weinig geleerd. En het leek zo logisch en eenvoudig allemaal.
Eenmaal op mijn werkplek lukte het openen van het programma mij prima, maar leek daarna vrijwel alles anders te gaan dan ik meende te hebben geleerd. Maakte ik nu fouten of was er iets mis met de software?
Onzekerheid troef.
In gedachten liet ik de trainingsdag nog eens in aan me voorbijgaan. Waar ging het mis?
Hoe leren mensen?
Volgens Kolb leren mensen op vier manieren. Hij onderscheidt vier leerstijlen:
- Mensen leren door te doen of te ervaren (doeners)
- Mensen leren door waar te nemen en te overdenken (dromers)
- Mensen leren door analyse en denken (denkers)
- Mensen leren door actief te experimenteren (beslissers)
Voor een effectief leerproces is het belangrijk dat alle fasen worden doorlopen, ongeacht het startmoment waarop deelnemers ‘instappen’. De waarde van het model van Kolb zit erin dat je (overheersende) leerstijlen in een groep kunt vertalen naar effectieve werkvormen.
En laat ik nou een echte doener zijn!
Wat doe je om een training (inter)actief te maken? Je laat deelnemers een eigen inbreng leveren. Bijvoorbeeld door hen eigen ervaringen te laten inbrengen, een simulatie te spelen, te discussiëren of vragen te stellen. Uiteraard zoek je in de keuze van werkvormen een goede balans tussen het aanbieden en ervaren van de leerstof.
Oefening baart kunst! Ik had liever in de training fouten gemaakt. Op mijn werkplek zou me dat dan niet meer overkomen. Goed voor mijn zelfvertrouwen en ook het vertrouwen in de software.
Related posts
